W oczekiwaniu na najnowszą aktualizację dziennika twórców prezentujemy więcej informacji na temat klasy Mnicha. Tym razem jest to historia powstania tejże klasy w świecie Project Eternity. Pochodzi ona z informacji zamieszczonej w poście przez Josha Sawyera na oficjalnym forum Obsidian Entertainment. Tłumaczenie znajduje się w rozszerzeniu wieści.
Jednocześnie zachęcamy do dołączania do rosnącej społeczności forum i udzielania się w dyskusjach!
Wieki temu, pewien człowiek stworzył klasztorne sztuki walki. Był on starym wojownikiem, który nieraz otarł się o śmierć i zniósł wiele długich okresów niewoli oraz tortur. Odkrył on metodę mentalnego skupiania się na bólu, co umożliwiło mu wzywanie mocy jego duszy.
Kiedy opuścił służbę swojego pana, poświęcił się rozwijaniu tychże technik i uczeniu ich innych wojowników. Wierzył, że umartwianie ciała nie tylko czyni wojowników potężniejszymi, ale także umacniało dusze praktykujących, sprawiając, że ich dusze mają większą szansę na pozostanie nienaruszonymi (np. na niepodzielenie się) po śmierci. Zalecał także walkę na gołe pięści i bez pancerza, celem podkreślenia osobistego cierpienia każdego mnicha.
Ponieważ wynalazca tych sztuk był stary, kiedy zaczął nauczać i umarł kilka dekad później, istnieje teraz wiele różnych zakonów mnichów. Niektóre są odcięte od świata, niektóre praktykują żebracze podróżnictwo, a niektóre świadczą usługi najemnicze. Wszyscy jednak wierzą, jak ów pierwszy mnich, że walka jest idealną ścieżką prowadzącą do umartwiania ciała na ich własny sposób. Niektórzy czynią to wiernie służąc, inni zostają najemnikami lub skrytobójcami, a jeszcze inni poświęcają swoje życie niebezpiecznym wędrówkom i eksploracji. Istnieją także inne grupy, które praktykują umartwianie ciała, lecz nie są oni „wojującymi” mnichami.
Mnisi wierzą w fundamentalną filozofię umartwiania ciała, lecz zakony i pojedynczy mnisi mają znacznie inne spojrzenie na to zagadnienie. Niektórzy mnisi (i całe zakony) są bardzo religijni, ale pierwszy mnich wcale nie był religijny i dyscypliny, które stworzył nie polegały na religii. Większość mnichów widzi owe dyscypliny jako sposób samodoskonalenia, który może współistnieć z (lub bez) religijnymi wierzeniami.