Maneha jest wyznawczynią Ondry i pochodzi z Rauatai. Jako Darczyńca pomaga zapominać ludziom o ich stracie bądź żalach (najczęściej zabierając przedmioty z nimi związane).
Maneha zmierza do Opactwa Upadłego Księżyca – najbardziej prestiżowej świątyni Ondry w górach Białej Marchii. Jak inni skrywa pewne sekrety, które odkryć można podczas wspólnej wędrówki.
Aumaunka ma wesołe usposobienie i poczucie humoru. Lubi przebywać w towarzystwie Widzącego i innych kompanów.
Kategoria wieści: |
Możliwość komentowania Ondra została wyłączona
Ondra to bogini wody, księżyca, mórz, oceanów, fal, zawziętości, żalu, straty i zapomnianych miejsc. Otrzymała przydomki: Bogini Oceanów [Goddess of Oceans], Pani Lamentu [Lady of Lament] i Słona Dziewka [Salty Wench].
Ondra rządzi wszystkimi morzami i oceanami. Legendy o Ondrze są starsze niż te o innych bóstwach. Opowieści o jej miłości do księżyca krążą wśród ludów kilku kultur świata. W tej historii Ondra zakochała się w księżycu, lecz bez wzajemności. Nękała ona więc księżyc, usiłując go dosięgnąć. W wyniku jej działań księżyc zostaje przełamany i jego połowa wpada do wody, utraciwszy swój blask w morskich odmętach, powodując katastrofy naturalne na całym świecie. Mimo to Ondra ciągle nęka swego okaleczonego kochanka na nieboskłonie. Fale pływowe i tsunami są jedynie bardziej ekstremalnymi przejawami tej namiętności.
Ondra to także bóstwo nie przyjmujące zwykle fizycznej postaci. W rzadkich przypadkach można ją odczuć poprzez wodę lub jej mieszkańców. Jest zwykle milczącym bóstwem, zamiast tego słucha bez odpowiedzi i akceptuje bez osądu. Z tego powodu wielu ludzi za pomocą morza lub oceanu wyraża swe uczucia, których nie potrafiliby w żaden inny sposób. Niektórzy wrzucają do wody przedmioty, aby móc o nich zapomnieć.
Manifestacje
Włosy Ondry [Ondra’s Hair] to długie filary wody powstające z dna mórz i oceanów. Są bezpośrednią, fizyczną manifestacją Ondry zdolną do wykonywania gestów, manipulowania otoczeniem, a nawet atakowania z oślepiającą szybkością i potworną siłą. Legendy powiadają, że Włosy Ondry powstają po to, aby ukarać grabieżców za plądrowanie odmętów morskich lub im przeszkodzić.
Wyznawcy
Czczą ją zwykle żeglarze, rybacy, ludzie mieszkający blisko morza oraz ci, którzy przeżywają stratę – zwłaszcza nieszczęśliwą miłość. Wyznawcy Ondry – Darczyńcy [Giftbearers], to osoby które postanowiły poświęcić swe życie przezwyciężaniu bolesnych wspomnień i smutków, często sądząc że jest to dar od Ondry. Opowiadają oni o boleściach oceanu, aby inni mogli zapomnieć o swoich żalach. Zbierają od innych przedmioty boleści takie jak listy miłosne czy błyskotki za małą opłatą. Wrzucają je potem do morza lub oceanu, co stanowi dla nich ważną ceremonię. Zbieranie przedmiotów niekiedy przyczynia się do negatywnej reputacji Darczyńców. Posądza się ich o czytanie prywatnych listów, oddawanie w zastaw różnych przedmiotów czy nawet szantaże. W niektórych przypadkach Darczyńcy są prześladowani przez podejrzliwych ludzi, ale generalnie nie darzy się ich zaufaniem.
Portfolio:
Przydomki: Bogini Oceanów, Pani Lamentu, Słona Dziewka, Morski Firmament
Manifestacje: brak bezpośrednich, pośrednio jako Włosy Ondry
Domeny: oceany, morza, zapomniane miejsca i rzeczy, strata, żale, fale, zawziętość
Kategoria wieści: |
Możliwość komentowania Rauatai została wyłączona
Rauatai znajduje się w północnej części świata, w Zatoce Rauatai. Rauatai jest kulturowo zdominowane przez ludy aumauańskie, zaś technologicznie stoi na poziomie Imperium Aedyrskiego.Język, którego używa się w Rauatai, jest inspirowany kulturami polinezyjskimi. Państwem rządzi król zwany ranga nui.
Kategoria wieści: |
Możliwość komentowania Równiny Ixamitlu [Ixamitl Plains] została wyłączona
Równiny Ixamitlu leżą na północ od Pokutniczej Regencji Readceras i na północny wschód od Eir Glanfath. Język, którym mówi się w Równinach to Katl inspirowany językiem Azteków zwanym Nahuatl. W Ixamitl nie praktykuje się niewolnictwa.
Ixamitl to w większościwielkie przestrzenie urodzajnych sawann zamieszkiwane najczęściej przez lud Natlan i orlan. Kultura Ixamitlu jest jedną z najstarszych kultur świata (10 tys. lat) wraz ze Starą Vailią. Ixamitlanie to naród mało imperialistyczny, ich kraj rozszerzył bowiem swe granice nieznacznie przez stulecia, co spowodowane było niezwykłym dostatkiem i lokalizacją na dalekiej północy, z dala od spraw południowych sąsiadów. Południowa część krainy została podbita przez Imperium Aedyru w 2643 AI, a Natlanie ją zamieszkujący ulegli zaedyrszczeniu – stali się Readcerasjanami, kiedy ich kraj zmienił się w aedyrską kolonię zwaną Readceras.
Wiadomo że społeczeństwo Ixamitlu jest silnie rozwarstwione. Najwyższe kasty stanowią uczeni, filozofowie, szlachta i możnowładcy. Istnieje niewiele rzeczy, które spajałyby rozdrobnione społeczeństwo. Jedną z nich są potrawy świąteczne, np. podawane podczas zaślubin takie jak risotto. Ixamitl słynie z długiej tradycji filozoficznej i jest znany ze znakomitych filozofów na świecie.
Stroje ixamitlańskie charakteryzują się specyficznymi wzorami i wszechobecnymi paciorkami. Nie są one wykonane z grubych tkanin, gdyż klimat równin jest dość ciepły w porównaniu do Jelenioborza i Republik Vailiańskich (jednak nie suchy i wilgotny jak w przypadku Aedyru).
Kategoria wieści: |
Możliwość komentowania Bóstwa została wyłączona
W Pillars of Eternity wielu bogów ma swoich wyznawców, ale każdy czci bóstwo najbardziej powiązane z jego stylem życia – rolnicy oddają cześć bogom światła czy burz, a wojownicy bogom wojny i szczęścia. Dla niektórych religia jest kwestią szacunku i tradycji: uważają oni bóstwa za swoich stwórców i czczą ich, ponieważ wierzą, że nieokazywanie im szacunku może mieć poważne konsekwencje. Dla innych religia jest powiązana z karmą: wierzą oni, że wkupią się w łaski swojego bóstwa, dzięki czemu ich dusza zostanie umieszczona w ciele kogoś, kto będzie wiódł dobre życie. Według takich wierzeń nieoddawanie czci żadnemu bóstwu grozi duchowym zagubieniem, pośmiertną bezcelowością lub „loterią dusz”, która prawdopodobnie zostawi duszę w gorszym stanie, niż była przed śmiercią.
Panteon zamieszkuje zaświaty zwane Hel, które oddziela od Eory Całun [Shroud]. Bogowie jako jedyne istoty potrafiące przekraczać granicę Całunu pomiędzy ich światem a Eorą, zwykle zainteresowani są sprawami śmiertelników, choć w różnym natężeniu, ograniczając się do pobożności czy stanu państw. Wpływ na sprawy codzienne np. pogoda czy szczęście to raczej tematy przesądów i mitów. Niektórzy bogowie mają inne imiona w poszczególnych częściach świata. Najbardziej znaczącym przykładem jest bóg życia i śmierci w języku aedyrskim zwany Berath, zaś w vailiańskim zwany Cirono. Wszyscy bogowie podlegają Cyklowi Beratha i każdy z nich ma udział w reinkarnacji w celu balansowania równowagi pomiędzy światem duchowym a fizycznym.
Starsi kapłani różnych wyznań utrzymują regularny kontakt z bóstwem poprzez modlitwy albo specjalne rytuały zawierzenia się. Historia pokazała, że bogowie są w stanie odwiedzać Eorę w duchowych postaciach albo cielesnych manifestacjach. Pierwsza z nich służy przede wszystkim do komunikacji z kapłanem lub prorokiem a druga przyjmowana jest zwykle, by ingerować w konflikty śmiertelników, czego większość bogów nie preferuje, przekładając duchowe manifestacje nad wcieleniami.
Część bogów to bogowie tzw. „milczący”, nie mający w zwyczaju częstego komunikowania się ze śmiertelnikami i pozostawiający ich wyznawcom pewną swobodę (np. Berath, Ondra). Inni bogowie z kolei porozumiewają się ze swymi wyznawcami często, niekiedy preferując towarzystwo śmiertelników nad boskie (np. Eothas, Hylea). Tacy bogowie są zwykle niesamowicie przejęci sytuacją na Eorze i nierzadko wyrażają się wolą ingerencji w cudze sprawy z różnym skutkiem.
Maneha jest aumauanką przybrzeżną i barbarzyńcą. Dołączyć ją można w dodatku „Biała Marchia, cz. 2„.
Ondra rządzi wszystkimi morzami i oceanami. Legendy o Ondrze są starsze niż te o innych bóstwach. Opowieści o jej miłości do księżyca krążą wśród ludów kilku kultur świata. W tej historii Ondra zakochała się w księżycu, lecz bez wzajemności. Nękała ona więc księżyc, usiłując go dosięgnąć. W wyniku jej działań księżyc zostaje przełamany i jego połowa wpada do wody, utraciwszy swój blask w morskich odmętach, powodując katastrofy naturalne na całym świecie. Mimo to Ondra ciągle nęka swego okaleczonego kochanka na nieboskłonie. Fale pływowe i tsunami są jedynie bardziej ekstremalnymi przejawami tej namiętności.
