W króciutkim wideo producentka Deadfire prezentuje portrety pomagierów, przemodelowany system zdrowia i nową technologię cieniowania. Obsidian nawiązuje również współpracę z pisarzem fantasy Richardem Knaakiem. (więcej…)
W króciutkim wideo producentka Deadfire prezentuje portrety pomagierów, przemodelowany system zdrowia i nową technologię cieniowania. Obsidian nawiązuje również współpracę z pisarzem fantasy Richardem Knaakiem. (więcej…)
Kapłani to powiernicy bóstw Eory oraz adepci magii religijnej. Wszyscy kapłani powierzają się wybranym bóstwom, a ich moce kapłańskie czerpią siłę jednak z własnej wiary. W przeciwieństwie do paladynów, kapłani mają tendencję skupiać się na filozofii, nauczaniu i relacjach religijnych ze zwykłym ludem. Odbiór kapłana w świecie zależy w dużej mierze od tego, jak jego bóstwo postrzegają ludzie – ze czcią lub pogardą.
Kapłan, podobnie jak paladyn, musi wybrać subklasę, gdyż bóstwo determinuje styl grania, zapewniając profity w postaci dodatkowych czarów. Kapłani jako jedyni posiadają ograniczenia w wieloklasowości z paladynami — możliwości uzależnione są od natury bóstw i pożądanych przez nich zachowań.
Rola w walce: wsparcie
Na platformie Fig rozpoczęła się zbiórka na sequel Pillars of Eternity. Akcja trwa do 25 lutego, a planowana premiera to początek 2018. Kampanię będziemy śledzić i aktualizować na bieżąco. Więcej dobroci w rozwinięciu.
Z serwisu Polygon wyciekły wieści na temat nowego Pillars of Eternity — parę nowych zdjęć i informacje o kampanii, która rozpocznie się już dziś w godz. 18-19 na platformie Fig. W rozwinięciu więcej szczegółów.
Eothas jest bogiem światła, odkupienia, odrodzenia, świtu, wiosny i narodzin. Zyskał przydomek Lśniący Bóg [Shining God], a po wojnie Rozerwany Bóg [Shattered God].
Jego symbolem jest (wschodzące) słońce. Przedstawia się go także jako młodzieńca ze świecą noszącego srebrną koronę albo jako Gwiazdy Zaranne [Dawnstars]. Władza nad słońcem i gwiazdami przyczyniła się do nadania Eothasowi prestiżu i majestatu, skłócając go z pozostałymi bóstwami panteonu. Wyobcowanie sprawiło, że Eothas znacznie więcej uwagi poświęcał światu śmiertelników i swym wyznawcom, mając jedynie Hyleę za bliską sobie boginię. Kościoły Eothasa z jego nakazu są ściśle regulowane w sprawach wiary. W każdym pomieszczeniu musi płonąć świeca, latarnia lub pochodnia służąca usunięciu „cieni niewiernych” w celu wskazania im drogi wyjścia (domena Beratha). Tradycją jest także hodowla gołębi w ptaszarniach zawieszonych na wieżach i łowienie krukowatych. O ile wielbienie bóstwa jest wciąż popularne w Imperium Aedyru i Readceras, to kultu zabroniono w Wolnym Palatynacie Jelenioborza. Przed Bitwą o Cytadelę Halgota [Battle of Halgot Citadel] i zgładzeniem św. Waidwena Eothas regularnie komunikował się z wiernymi, lecz od piętnastu lat nie ma z nim kontaktu, przez co wielu postrzega go jako bóstwo martwe za wyjątkiem wiernych.
Wyznawcy Lśniącego Boga to Eothasjanie [Eothasians] stanowiący przykład uczciwości i dobroci w relacjach z innymi. Jednakże w Jelenioborzu przeszli ciężkie chwile po Wojnie Świętego. Wiara w ich boga została zakazana, a ich samych poddano krwawym represjom zwanymi Czystkami [Purge]. Wybuchły one zaraz po zakończeniu wojny i rozprzestrzeniły się na cały kraj (począwszy od Zimnego Ranka, gdzie Eothasjanie stali się ofiarami pierwszych mordów). Podczas Czystek świątynie Eothasa zostały doszczętnie zniszczone, a jego wyznawców zazwyczaj mordowano, ścigano lub torturowano w odwecie za wojenne krzywdy. Znacznie rzadziej zdarzały się wypędzenia za granicę, co postrzegano jako niezwykły akt łaski. Pomocy Eothasjanom udzielali wyznawcy bogini Hylei, często zapewniając im schronienie i pożywienie, co zdyskredytowało Podniebną Matkę w oczach Magranitów i przeciwników Eothasa. Podobny los spotyka Boskich światła, którzy padają ofiarą represji, nie mogąc ukryć swego fizycznego powiązania ze Lśniącym Panem.
Dlatego też powstała sekretna organizacja zwana Nocnym Rynkiem [Night Market], która zrzesza jelenioborskich Eothasjan. Oprócz zaspokajania bezpieczeństwa i potrzeb religijnych wyznawców Lśniącego Boga, frakcja ta wszelkimi sposobami zwalcza możliwe zagrożenia dla swego kraju w nadziei uleczenia relacji eothasko-jelenioborskich. Co ciekawe, niektórzy członkowie Nocnego Rynku pragnęliby zmiany natury organizacji, aby zemścić się za wydarzenia pod Cytadelą Halgota.
W krajach wokół Jelenioborza Eothasjanie hucznie obchodzą nadejście wiosny przez trzy dni. Odprawiają wtedy liczne ceremonie, którym towarzyszą śpiewy i radość z odradzającego się świata po odejściu zimy.
W aktualizacji nr 78 Josh Sawyer opisuje klasy wspierające, czyli pieśniarzy oraz kapłanów (i po troszku paladynów), przedstawia też portret nowego (najprawdopodobniej) towarzysza.
Pokutnicza Regencja Readceras to państwo kościelne, niegdyś będące kolonią Imperium Aedyrskiego, a następnie niepodległą, dyktatorską teokracją zwanym Świętym Królestwem Readceras [Divine Kingdom of Readceras]. Leży na północny wschód od Jelenioborza i Eir Glanfath w południowym obrębie Równin Ixamitlu.
Mieszkańcy zwani Readcerasjanami to bogobojni Natlanie (ludzie z sawanny), aedyrscy Thyrtanie (ludzie z równin) posługujący się językiem aedyrskim w wyniku kolonizacji jak i niekiedy ixamitlańskim Katlem czy Hylmową (elfy leśne). Regencja rządzona jest przez kapłanów w zastępstwie za ich patrona św. Waidwena i boga Eothasa. Poranna Rada [Morning Council] składa się z pięciu najbardziej oddanych kapłanów, których głos znany jest pod nazwą Czujnych [Vigilant]. Wyznaje się pogląd, że będą rządzić, dopóki nie odzyskają utraconej łaski Eothasa, którego wszyscy zawiedli i jako naród muszą przez to pokutować.
W Readceras praktykowane jest niewolnictwo, którego ofiarą najczęściej padają orlanie osiadli.
Główną siłę handlową stanowi vorlas – purpurowa roślina używana do produkcji barwników jak i kukurydza, mąka, wełna, niewielka ilość bawełny i drewno.
Dominującą wiarą jest oczywiście kult Eothasa, ale duże grono wyznawców ma też Galawain oraz Wael.
Krainę tę zamieszkiwali orlanie zwalczeni później przez kolonizatorów oraz szczep Natlan, którzy w wyniku kolonizacji stali się Readcerasjanami. Równiny Readceras obfitowały w żyzne pola dobre pod uprawę vorlasu rozciągające się na północ od Jelenioborza, ale w czasie konfliktów z Glanfatanami i Wojny Pękniętych Kamieni zamieniły się w grzęzawiska. Jednak już przed rokiem 2643 pojawiła się nowa szansa. Część eothaskich pielgrzymów, uciekając przed prześladowcami, założyła na terenie Readceras kolonie oraz gospodarstwa rolne i od tego czasu zaczęła się trudnić uprawą vorlasu. Jako że Wielka Vailia znalazła się na skraju upadku, fercönyng Aedyru chciał opanować handel purpurowym barwnikiem. Zachęcał więc pielgrzymów do osiedlania się i nawet im płacił, żeby skolonizowali nowy świat. Jeleniborze zapewniało Aedyrowi stały dochód, co pozwoliło fercönyngowi umocnić cały system handlowy w Readceras. Po rewolucji niepodległościowej w Jelenioborzu, próby jego kontrolowania stały się zbyt kosztowne, więc fercönyng podpisał traktaty z nowym diukiem i skupił swą uwagę na Readceras, a zwłaszcza na handlu vorlasem, który kwitnie po dziś dzień. Kolonia stała się głównym źródłem dochodu dla Imperium przez ponad 100 lat od czasu proklamacji Wolnego Palatynatu Jelenioborza.
Z czasem sytuacja w kraju poczęła się pogarszać. Nastąpiła zapaść ekonomiczna, w wyniku której kraj nawiedzały klęski głodu. W roku 2807 wyrósł ruch religijny częściowo zapoczątkowany przez rozpad rynku handlu vorlasem, powstałą biedę i ogólne niepokoje. Przywódcą ruchu był rolnik imieniem Waidwen, który stwierdził, że bóg światła, Eothas, nawiedził go w nocy i kazał mu ukarać kolonijnego gubernatora za doprowadzenie ludzi do życiowej ruiny. Sukces Waidwena doprowadził do jego przemiany w żywy nośnik dla Eothasa (wcielenie), po której został pierwszym i jedynym „świętym królem” w kraju. Za jego rządów dokonano czystek, usuwając heretyków i innowierców. W wyniku wydarzeń powiązanych z tymi czystkami doszło do wojny z Wolnym Palatynatem Jelenioborza, która nieoficjalnie zakończyła się w 2808 AI, kiedy Waidwen został zgładzony przez ogromną bombę, na północ od Cytadeli Halgota (przemianowaną na Cytadelę Boskiego Młota). W wyniku Wojny Świętego oddawanie czci Magranie, bogini wojny i ognia, zostało zakazane i ustanowiono za to surowe kary.
Readcerasjanie cenią sobie:
Za wady uznają: