Eothas jest bogiem światła, odkupienia, odrodzenia, świtu, wiosny i narodzin. Zyskał przydomek Lśniący Bóg [Shining God], a po wojnie Rozerwany Bóg [Shattered God].

Jego symbolem jest (wschodzące) słońce. Przedstawia się go także jako młodzieńca ze świecą noszącego srebrną koronę albo jako Gwiazdy Zaranne [Dawnstars]. Władza nad słońcem i gwiazdami przyczyniła się do nadania Eothasowi prestiżu i majestatu, skłócając go z pozostałymi bóstwami panteonu. Wyobcowanie sprawiło, że Eothas znacznie więcej uwagi poświęcał światu śmiertelników i swym wyznawcom, mając jedynie Hyleę za bliską sobie boginię. Kościoły Eothasa z jego nakazu są ściśle regulowane w sprawach wiary. W każdym pomieszczeniu musi płonąć świeca, latarnia lub pochodnia służąca usunięciu „cieni niewiernych” w celu wskazania im drogi wyjścia (domena Beratha). Tradycją jest także hodowla gołębi w ptaszarniach zawieszonych na wieżach i łowienie krukowatych. O ile wielbienie bóstwa jest wciąż popularne w Imperium Aedyru i Readceras, to kultu zabroniono w Wolnym Palatynacie Jelenioborza. Przed Bitwą o Cytadelę Halgota [Battle of Halgot Citadel] i zgładzeniem św. Waidwena Eothas regularnie komunikował się z wiernymi, lecz od piętnastu lat nie ma z nim kontaktu, przez co wielu postrzega go jako bóstwo martwe za wyjątkiem wiernych.

Manifestacje i aspekty

• Gaun – jeden z mniej znanych aspektów boga Eothasa to Gaun, przedstawiający cykliczną naturę życia i pór roku, często w formie rolnika z kosą i latarnią. Pełni funkcję pomniejszego bóstwa śmierci i przemijania. Jest popularny szczególnie wśród wiejskich wyznawców Eothasa, których przyciąga jego zróżnicowana sława – jako żywiciela, pasterza umarłych i obrońcy przed niesprawiedliwością. Cykliczna natura Gauna przeciwstawia się entropicznemu rozpadowi Rymrganda i chłodnemu determinizmowi Beratha. Sierp Gauna zbiera plony życia, a latarnia prowadzi umarłych przez śmierć ku odrodzeniu. Mówi się, iż to właśnie Gaun zabiera tych, którzy pogodzili się ze śmiercią, a Berath tych, którzy nie chcą umrzeć. Gaun ma oblicze bardziej surowe niż niosące nadzieję, jeśli nie w pewnym sensie bezlitosne i niepokojące. Słabi i skrzywdzeni są brani pod jego bezwzględny nadzór aniżeli opiekę. Gaun stanowi odpowiedź na nieprawidłowości i brak równowagi. Odbiór postaci Gauna jest dwojaki – z podziwem i strachem oraz smutnym poczuciem nieuchronności.

• Gwiazdy Zaranne – to wysłannicy Eothasa, często towarzyszący jego tarczy słonecznej. Ta duchowa manifestacja używana jest zwykle do komunikacji. Wielu się zgodzi, iż gwiazdy przyjmują eteryczną postać dwóch kobiet i jednego mężczyzny, reprezentującą trzy najjaśniejsze punkty na niebie przed wschodem słońca. Zwiastują nieuchronność rzeczy, które mają nadejść albo których pragnie Eothas. Dzielą się także dobrą radą ze śmiertelnikami.Nie pojawiły się, odkąd pokazały się Waidwenowi.

• Św. Waidwen – żywe wcielenie tego boga w osobie Waidwena. Waidwen urodził się jako człowiek w rodzinie rolników zajmujących się uprawą vorlasu (fioletowa roślina, z której pozyskuje się barwniki). W roku 2807 pewnej nocy Waidwena nawiedziły Gwiazdy Zaranne Eothasa i kazały mu obalić władzę aedyrską za zrujnowanie życia wielu Readcerasjanom. Incydent zwany Cudem Rozkwitnięcia Vorlasu [Miracle of Verdant Vorlas], sprawił że Waidwen począł manifestować nadnaturalne moce oraz gromadzić sprzyjających mu ludzi, którzy utworzyli ruch religijny. Mając dostateczne poparcie, Waidwen zmusił gubernatora do abdykacji i opuszczenia kolonii, po tym gdy jego ciało przybrało formę boskiej istoty. Po wygnaniu gubernatora Waidwen, poproszony przez lud, zgodził się zostać królem Readceras. Przez rok od 2807 AI jego rządy były w zasadzie niekwestionowane. W miarę upływu czasu sprawy przybrały burzliwy obrót, gdy Waidwen postanowił zlikwidować zwolenników Aedyru panoszących się po byłej kolonii oraz własne, wypaczone kościoły, podciągając ich wyznawców pod heretyków. Wkrótce podobny los spotkał innowierców za oddawanie czci innym bogom. Ucieczka uchodźców z Readceras w poszukiwaniu azylu, wywołała wybuch Wojny Świętego z Jelenioborzem. Podczas tego konfliktu Waidwen dowodził wieloma bitwami i manifestował niezwykle potężne moce, które czyniły go ponoć niezniszczalnym. Potrafił parzyć i niszczyć dziesiątki wrogów falami światła. Jakiekolwiek rany, które zdołano mu zadać różnymi broniami, goiły się w błyskawicznym tempie, nie pozwalając na odniesienie faktycznych obrażeń aż do bitwy pod Cytadelą Halgota. Kapłani Magrany skonstruowali bombę zwaną Boskim Młotem, którą umieszczono w moście Evon Dewr. Waidwen wpadł tam w pułapkę i został rozerwany na strzępy przez wybuch bomby. Jego śmierć zakończyła wojnę, ale los Eothasa jako bóstwa pozostał nieznany. Wielu jednak uznało, że bóg  zginął zarówno w świecie śmiertelników jak i świecie bogów. Inni z kolei uważają, że Eothas wciągnął swój cielesny awatar poza Całun do Hel (zaświatów), aby uniknąć zniszczenia, a jeszcze inni sądzą, że bóstwo pozostaje w ukryciu, rozgniewane na śmiertelników. Jakakolwiek by nie była prawda, jedyna jasna poszlaka jest taka, iż Eothas nie przemówił do swych wyznawców po śmierci Waidwena, ani nie odpowiedział na wezwania w formie Gwiazd Zarannych – po prostu ślad po nim zaginął…

Wyznawcy

Wyznawcy Lśniącego Boga to Eothasjanie [Eothasians] stanowiący przykład uczciwości i dobroci w relacjach z innymi. Jednakże w Jelenioborzu przeszli ciężkie chwile po Wojnie Świętego. Wiara w ich boga została zakazana, a ich samych poddano krwawym represjom zwanymi Czystkami [Purge]. Wybuchły one zaraz po zakończeniu wojny i rozprzestrzeniły się na cały kraj (począwszy od Zimnego Ranka, gdzie Eothasjanie stali się ofiarami pierwszych mordów). Podczas Czystek świątynie Eothasa zostały doszczętnie zniszczone, a jego wyznawców zazwyczaj mordowano, ścigano lub torturowano w odwecie za wojenne krzywdy. Znacznie rzadziej zdarzały się wypędzenia za granicę, co postrzegano jako niezwykły akt łaski. Pomocy Eothasjanom udzielali wyznawcy bogini Hylei, często zapewniając im schronienie i pożywienie, co zdyskredytowało Podniebną Matkę w oczach Magranitów i przeciwników Eothasa. Podobny los spotyka Boskich światła, którzy padają ofiarą represji, nie mogąc ukryć swego fizycznego powiązania ze Lśniącym Panem.

Dlatego też powstała sekretna organizacja zwana Nocnym Rynkiem [Night Market], która zrzesza jelenioborskich Eothasjan. Oprócz zaspokajania bezpieczeństwa i potrzeb religijnych wyznawców Lśniącego Boga, frakcja ta wszelkimi sposobami zwalcza możliwe zagrożenia dla swego kraju w nadziei uleczenia relacji eothasko-jelenioborskich. Co ciekawe, niektórzy członkowie Nocnego Rynku pragnęliby zmiany natury organizacji, aby zemścić się za wydarzenia pod Cytadelą Halgota.

W krajach wokół Jelenioborza Eothasjanie hucznie obchodzą nadejście wiosny przez trzy dni. Odprawiają wtedy liczne ceremonie, którym towarzyszą śpiewy i radość z odradzającego się świata po odejściu zimy.

Portfolio:

• Przydomki: Lśniący Bóg, Dziecię Światła, Rozerwany Bóg
• Manifestacje: Gaun, Gwiazdy Zaranne, św. Waidwen
• Domeny: światło, odrodzenie, odkupienie, świt, wiosna, narodziny
• Sprzymierzeńcy: Hylea, Woedika
• Wrogowie: Magrana
• Symbole: wschodzące słońce z tryskającymi promieniami lub nad gwieździstym pastwiskiem
• Wyznawcy: rolnicy, włodarze, ludzie słabi i potrzebujący ochrony
• Największe miejsca kultu: Readceras, Aedyr, Stara Vailia, Jelenioborze (przed Wojną Świętego),
• Frakcje: Bracia św. Waidwena Męczennika, Nocny Rynek, Biały Płomień
• Zadania i misje: Pogrzebane tajemnice, Fragmenty rozrzuconej wiary, Włodarz martwej krainy
• Dostępny dla kapłana: Tak
• Powiązani Boscy: Boscy światła/świtu

Pokutnicza Regencja Readceras to państwo kościelne, niegdyś będące kolonią Imperium Aedyrskiego, a następnie niepodległą, dyktatorską teokracją zwanym Świętym Królestwem Readceras [Divine Kingdom of Readceras]. Leży na północny wschód od Jelenioborza i Eir Glanfath w południowym obrębie Równin Ixamitlu.

Mieszkańcy zwani Readcerasjanami to bogobojni Natlanie (ludzie z sawanny), aedyrscy Thyrtanie (ludzie z równin) posługujący się językiem aedyrskim w wyniku kolonizacji jak i niekiedy ixamitlańskim Katlem czy Hylmową (elfy leśne). Regencja rządzona jest przez kapłanów w zastępstwie za ich patrona św. Waidwena i boga Eothasa. Poranna Rada [Morning Council] składa się z pięciu najbardziej oddanych kapłanów, których głos znany jest pod nazwą Czujnych [Vigilant]. Wyznaje się pogląd, że będą rządzić, dopóki nie odzyskają utraconej łaski Eothasa, którego wszyscy zawiedli i jako naród muszą przez to pokutować.

W Readceras praktykowane jest niewolnictwo, którego ofiarą najczęściej padają orlanie osiadli.

Główną siłę handlową stanowi vorlas – purpurowa roślina używana do produkcji barwników jak i kukurydza, mąka, wełna, niewielka ilość bawełny i drewno.

Dominującą wiarą jest oczywiście kult Eothasa, ale duże grono wyznawców ma też Galawain oraz Wael.

Historia

Krainę tę zamieszkiwali orlanie zwalczeni później przez kolonizatorów oraz szczep Natlan, którzy w wyniku kolonizacji stali się Readcerasjanami. Równiny Readceras obfitowały w żyzne pola dobre pod uprawę vorlasu rozciągające się na północ od Jelenioborza, ale w czasie konfliktów z Glanfatanami i Wojny Pękniętych Kamieni zamieniły się w grzęzawiska. Jednak już przed rokiem 2643 pojawiła się nowa szansa. Część eothaskich pielgrzymów, uciekając przed prześladowcami, założyła na terenie Readceras kolonie oraz gospodarstwa rolne i od tego czasu zaczęła się trudnić uprawą vorlasu. Jako że Wielka Vailia znalazła się na skraju upadku, fercönyng Aedyru chciał opanować handel purpurowym barwnikiem. Zachęcał więc pielgrzymów do osiedlania się i nawet im płacił, żeby skolonizowali nowy świat. Jeleniborze zapewniało Aedyrowi stały dochód, co pozwoliło fercönyngowi umocnić cały system handlowy w Readceras. Po rewolucji niepodległościowej w Jelenioborzu, próby jego kontrolowania stały się zbyt kosztowne, więc fercönyng podpisał traktaty z nowym diukiem i skupił swą uwagę na Readceras, a zwłaszcza na handlu vorlasem, który kwitnie po dziś dzień. Kolonia stała się głównym źródłem dochodu dla Imperium przez ponad 100 lat od czasu proklamacji Wolnego Palatynatu Jelenioborza.

Z czasem sytuacja w kraju poczęła się pogarszać. Nastąpiła zapaść ekonomiczna, w wyniku której kraj nawiedzały klęski głodu. W roku 2807 wyrósł ruch religijny częściowo zapoczątkowany przez rozpad rynku handlu vorlasem, powstałą biedę i ogólne niepokoje. Przywódcą ruchu był rolnik imieniem Waidwen, który stwierdził, że bóg światła, Eothas, nawiedził go w nocy i kazał mu ukarać kolonijnego gubernatora za doprowadzenie ludzi do życiowej ruiny. Sukces Waidwena doprowadził do jego przemiany w żywy nośnik dla Eothasa (wcielenie), po której został pierwszym i jedynym „świętym królem” w kraju. Za jego rządów dokonano czystek, usuwając heretyków i innowierców. W wyniku wydarzeń powiązanych z tymi czystkami doszło do wojny z Wolnym Palatynatem Jelenioborza, która nieoficjalnie zakończyła się  w 2808 AI, kiedy Waidwen został zgładzony przez ogromną bombę, na północ od Cytadeli Halgota (przemianowaną na Cytadelę Boskiego Młota). W wyniku Wojny Świętego oddawanie czci Magranie, bogini wojny i ognia, zostało zakazane i ustanowiono za to surowe kary.

Readcerasjanie cenią sobie:

• optymizm – powstał pod mocnym wpływem eothaskiej wiary. Readcerasjanie wykazują się optymizmem w swoich staraniach. Nie ważne ile razy coś się nie uda, trzeba wziąć się w garść i zacząć wszystko od nowa. Każdy dzień pozwala na doskonalenie siebie poprzez próby. Readcerasjanie chwalą tych, którzy wcielają w życie ideały optymizmu, niezależnie od jego skutków.
• wiarę – częścią życia są przekonania. Readcerasjanie przyznają, iż nie można odkryć niepoznanego, ale jakieś przekonania o naturze wszechświata i jego funkcjonowania są bardzo ważne w życiu. Pomagają osadzić motywy działania na pewnym gruncie i przygotowują duszę do jej nieuchronnej podróży po śmierci ciała. Duszy pełnej wiary bogowie ofiarują lepsze życie.
• przyzwoitość – wśród społeczeństwa istnieje cały wachlarz odpowiednich zachowań. Mężczyźni i kobiety powinni zawierać małżeństwo w odpowiednim wieku, mieć dzieci w odpowiednim wieku, pracować w zawodzie odpowiednim dla kasty społecznej, ubierać się w odpowiedni sposób a nawet nosić stosowną fryzurę w zależności od statusu społecznego. W przeciwieństwie do vailiańskiej obsesji na punkcie szczegółów, Readcerasjanie zwracają uwagę na rzeczy o większej randzie takie jak twoje miejsce w społeczeństwie – jak żyjesz, dorastasz, starzejesz się i umierasz. Ludzie, którzy nie wyłamują się z szeregu to dobrzy ludzie.

• czujność –  naród Readceras doświadczył wielu traum w przeszłości. Ostatnie wydarzenia takie jak śmierć ich świętego przywódcy – św. Waidwena, spowodowała że Readcerasjanie zachęcają się do czujności – nawzajem, wobec swoich rodzin, wobec swojego kraju. Skupiają się na nadmiernej gotowości, którą obcokrajowcy postrzegają jako obsesję na punkcie ostrożności.
• dyscyplinę – Readcerasjanie podejmują się chętnie wykonywania zadań i dążą do celu z fanatyczną determinacją. Przekładają prostotę i strukturalną naturę zadań nad niuanse. Lepiej zastosować się do wytyczonej ścieżki (nawet jeśli oznacza przełamanie się) niż znaleźć coś nowego.

Za wady uznają:

• pesymizm – życie w negatywizmie i niezadowoleniu to życie stracone. Readcerasjanie mają mało cierpliwości dla zrzędzenia i wierzą, że przynosi to pecha.
• wątpliwości – Readcerasjanie wierzą, że jeśli brak ci solidnej formacji, to nigdy nie zdołasz zrobić postępu w swoim życiu. Wątpliwości to coś, co nie pozwala się rozwijać i powinno być eliminowane za wszelką cenę. Wątpienie w sprawy innych (nawet jeśli cię nie dotyczą) jest jeszcze większą zbrodnią. Readcerasjanie łączą wątpliwości z pesymizmem, wierząc że powodują one nieszczęścia.
• dewiacje – w innych kulturach bycie innym pociąga za sobą stygmatyzację, ale w Readceras wypaczenia w sferze wyglądu, seksu i wyborów życiowych to szczególnie wrażliwe pole. Konserwatyzm niekoniecznie zawarty jest w prawie, a raczej w społecznym ostracyzmie, który może być bardzo dotkliwą karą dla niepokornych.
• buntowniczość – jest źle ulec dewiacji w jakieś sferze, ale wciągnąć do tego innych to coś jeszcze gorszego. Nawoływanie do buntu kończy się społecznym osądem i ostracyzmem. Co ciekawe wielu Readcerasjan przymyka oko na bunt Waidwena przeciwko aedyrskiej władzy.
• bezcelowość – społeczeństwo readceraskie uformowane jest na podstawie ról społecznych, które każdy musi wypełniać. Jednostki tego nie robiące, łamią porządek społeczny i spowalniają rozwój społeczności, stanowiąc często ciężar dla swych przyjaciół i rodziny.

Ciekawostki:

• Data Wojny Świętego została zmieniona na datę „bardziej współczesną” w grze od czasu kampanii na Kickstarterze. Początkowo odstęp czasowy wynosił około 200 lat.
• Postać św. Waidwena częściowo bazuje na legendach Hansa Böhma, Bębniarza z Niklashausen.

Imperium Aedyrskie to państwo ekspansywne, które jest monarchią dzeidziczną. Rządzi w nim Ferscönyng (król) i Mecwyna (królowa). Byłymi koloniami Imperium są Wolny Palatynat Jelenioborza i Pokutnicza Regencja Readceras.

Aedyr znajduje się na równiku. Ma tropikalny/wilgotny klimat. Populacja Imperium to w znakomitej większości ludzie z łąk i elfy leśne. Imperium Aedyrskie jest feudalistyczne, zezwala na niewolnictwo w większości regionów i uważa (także prawnie) swoich monarchów za pomazańców bogini Woediki. Jest dość zamknięte na animację, enigmatyków i wiele przełomowych odkryć w zakresie zrozumienia śmiertelnych dusz, których dokonano w Jelenioborzu i Republikach Vailiańskich. Niektórzy aedyrscy szlachcice uważają, że posiadają dane im przez bogów prawo do części, a nawet całości Eír Glanfath.

W Imperium dominują kulty Woediki, Beratha, Hylei i Eothasa w formie Gauna.

Mówi się głównie językiem aedyrskim, ale też niekiedy Hylmową oraz skąpą ilością vailiańskiego. Słynne produkty z tego kraju to żelazo, dobrej jakości stal, bawełna, barwniki, drewno i przyprawy.

Historia

Imperium Aedyrskie powstało w 2399 AI jako „związek” królestw ludzi i elfów. Jest monarchią dziedziczną. Imperialna rodzina to dziwaczny związek rządzącego człowieka-króla (teoretycznie: ferscönynga, czyli pierwszego króla) i elfiej królowej (mecwyny, co jest skrótem od héamecwyny, czyli znamienitej królowej). Zarówno ferscönyng jak i mecwyna posiadają małżonków i potomstwo tej samej rasy. Ich „związek” reprezentuje ciągły sojusz między nacjami ludzi i elfów.

Władzę króla symbolizuje Ine Gyrd, czyli 500-letnie Perłowe Berło  stworzone z białej adry, które ponoć przechowuje dusze poprzednich władców. Gdy zbliża się kres panowania fersconynga i mecwyny zostają oni pochowani w Ine Sythrua — Perłowych Grobowcach odkrytych przez Aedyrczyków około 800 lat temu. Ci, którzy zginą w ich pobliżu zostają schwytani w kolumny białej adry i potrafią komunikować się z żywymi (zazwyczaj z obecnymi władcami Aedyru).

Po jakimś czasie Imperium Aedyrskie zaczęło rozrastać się na wschód, tysiące mil za ocean, zasiedlając kolonie w Jelenioborzu i Readceras wśród nieznanych krain i zaangażowało się w eksplorację i grabież ruin Eir Glanfath. Była to jedna z przyczyn buntu w Jelenioborzu i zdobycia niepodległości przez kolonię. Po ponad 100 latach od proklamacji wolnego Jelenioborza Aedyr stracił Readceras, które doprowadził wcześniej do gospodarczej ruiny.

Aedyrczycy cenią sobie:

• obowiązek – wierzy się, że poczucie celu i obowiązku spaja społeczeństwo. W kulturze rozwarstwionej i podporządkowanej hierarchii o mocno feudalistycznym rysie każda osoba ma rolę do odegrania, np. plebejusze oddają owoce swej pracy lordom, którzy zobowiązują się zadbać o ich bezpieczeństwo. Znanie swego miejsca w szeregu i zakresu obowiązków ma ogromną ważność społeczną.

• wydajność – coś co wydaje się być dobre ma nikłą wartość, jeśli jest zrobione nieudolnie. Aedyrczycy dążą do robienia wszystko w sposób wydajny od prac domowych, utrzymywania armii do przeprowadzania egzekucji.

• lojalność – ma wysoką wartość w Aedyrze i wiąże się ją z cnotą obowiązku. Lojalność dotyczy nie tyle co kraju, ale rodziny, ziomków, a nawet partnerów biznesowych. Niekiedy lojalność może powodować konflikty z obowiązkowością. Najczęściej wtedy górę bierze obowiązek.

• skromność – dla Aedyrczyków jest czymś niezrozumiałym celebrowanie osobistych osiągnięć. Kiedy inni bronią ich sukcesów, Aedyrczycy minimalizują swe zasługi, podnosząc wagę nieswoich osiągnięć.

• czystość – Aedyrczycy cenią czyste serca, czyste materiały, jasne intencje i działania. Także dziewictwo ma ogromną wartość w aedyrskiej kulturze (w innych krajach jest umniejszane) podobnie jak nieskalana reputacja. W Republikach Vailiańskich sukces może zmyć wszystkie grzechy, natomiast odkupienie ma niewielu zwolenników w Aedyrze, co stanowi jeden z powodów, dla których wiara w Eothasa znalazła swój rozkwit poza granicami Imperium wśród ludów Readceras.

Za wady uważają:

• zmienność – Aedyrczycy patrzą się krzywym okiem na tych, którzy wahają się wspierać innych, tkwią pomiędzy różnymi opiniami i stanowiskami albo ujawniają swą zmienną naturę. Aedyrski respekt dla obowiązków i pogarda dla niestałości połączona z powszechną niewiernością przyczyniła się do powstania haemnegów (małżeństw) pomiędzy ludźmi i elfami.

• lenistwo – zjawisko to jest godne pożałowania we wszystkich dziedzinach życia. Nawet od młodych i starych oczekuje się, że będą wykorzystywać swój czas w sposób aktywny (chyba że ułomności na to nie pozwalają). Ludzie bogaci i bezczynni są powszechnie potępiani.

• niezdarność – nie wystarczy wykonać swej pracy dobrze i szybko. Musi podążać za trendami schludności, dosłownie i w przenośni. Aedyrczcy nie lubią nie wiedzieć, co ze sobą zrobić, zmarnowanego czasu albo czegoś niedokończonego. Ich ręczne dzieła, jedzenie, ubiór i domostwa odzwierciedlają zaabsorbowanie porządkiem i przywiązaniem do szczegółów.
• niepunktualność – punktualność sama w sobie nie jest czymś ważnym, ale jej brak oznacza nieporządek, nie powagę i zawodność. Wierzy się, że jeśli nie jesteś w stanie wyznaczyć daty spotkania, nie poradzisz sobie dalej.

• mieszanie pracy z wypoczynkiem – kultura aedyrska rozdzieliła czas pracy i odpoczynku. Dyskutowanie z tym lub obijanie się w pracy spotyka się z powszechnym potępieniem. Nawet rozmowa o pracy we własnym domu albo w towarzystwie innych nie spotyka się z uznaniem. Jak wiadomo trudno jest oddzielić zupełnie te dwie sfery, dlatego też Aedyrczycy mają wiele obyczajów, które pozwalają im na uniknięcie tych problemów. Osoby, które nie stosują się do tego zwyczaju (zazwyczaj cudzoziemcy) są postrzegane jako niegrzeczne i bezmyślne.

Haemneg

W Imperium Aedyrskim kultury ludzi i elfów zmieszały się do tego stopnia, że stworzono koncept kulturowo akceptowanych konkubinatów ludzko-elfich i elfio-ludzkich, zwanych haemnegami. Wśród aedyrskiego pospólstwa haemnegi “powinny być” zawierane z powodów czysto praktycznych, politycznych lub finansowych, choć często motywowane są uczuciami i pożądaniem. Haemnegi nie mogą zaistnieć, jeśli obie strony nie znajdują się w związku małżeńskim. Jeśli któraś ze stron w haemnegu zostaje wdową lub wdowcem, często zmusza się ich do ponownego zamążpójścia/ożenku przez wywieranie na niej presji. Wyjątkiem od tej sytuacji jest przekroczenie typowego wieku rodzicielskiego.

Kapłani to gorliwi wyznawcy jednego bądź kilku bóstw, chociaż najczęściej oddani są pojedynczemu bóstwu. Ich prawdziwa moc pochodzi z modlitw, które formują zaklęcia używane w walkach – od boskich ataków, magię leczniczą aż po wachlarz klątw i błogosławieństw.

W świecie wielu bóstw istnieje wielu różnych kapłanów. Chociaż znaczna większość spędza czas ze swoimi wyznawcami bądź zaangażowana jest w pokojowe działania, istnieją też tacy, którzy rozpalili żarem wiary własną duszę. Są to i mężczyźni i kobiety połączeni świętą więzią z ich bóstwem, wysłani z misją głoszenia danego boga pośród śmiertelników. Kapłani często udowadniają swoją wartość przez wdawanie się w śmiertelnie niebezpieczne konflikty. Szkolenie kapłanów odbywa się w obrębie ich własnego kościoła, często razem z żołnierzami. Mimo że kapłani są bardzo zdolnymi wojakami, to prawdziwa moc pochodzi z ich modlitw lub boskich cudów mogących wesprzeć sprzymierzeńców i karać wrogów. Takie modlitwy pochodzą ze specjalnych błogosławieństw, zaklętych broni, barier ochronnych stworzonych z przywołanej mocy danego bóstwa, uświęconych oddziałów oraz z przerażających klątw. Co więcej kapłani specjalizują się w broni, zbrojach oraz litaniach szczególnie ukochanych przez ich kościół. Podsumowując, wielu kapłanów posiada bardzo szeroką wiedzę nie tylko o swej religii, ale także i o świecie. Jednakże znaleźć można kapłanów zawiedzionych wiarą, mających małą wiedzę o otaczającym świecie. Takie jednostki bardziej polegają na sprawności fizycznej aniżeli na więzi z bóstwem.

Kapłani są dobrze zorientowani w filozofii, mitach i legendach, co daje im wrodzoną premię do umiejętności wiedzy. Dodatkowo, wymagania ich wiary często zmuszają do podróżowania na długie dystanse w różnych warunkach, co daje im wrodzoną premię do atletyki. Kapłani nie czerpią mocy bezpośrednio od bóstwa, ale z wiary w ich boga i z zasad swojej religii. Pochłaniają energię do swych własnych dusz i uwalniają ją poprzez używanie specyficznych modlitw.

Bóstwo

Gdy gracze tworzą postać kapłana, wybierają czczone przez niego bóstwo. Każdy wybór naświetla dwa zachowania pożądane oraz dwa niepożądane. Dla protagonistów kapłanów ich Święty Blask kształtować się będzie na podstawie zachowania. Wzmocnienie pożądanego zachowania przez bóstwo stopniowo podnosi moc, podczas gdy postępowanie przeciwko jego zasadom zaowocuje małym osłabieniem mocy. Zmiany może nie są dramatyczne, ale odzwierciedlają miernik dysonansu pomiędzy deklarowaną wiarą postaci oraz jej realnym postępowaniem.

Zdolności klasowe i zaklęcia (modlitwy)

Kapłani posiadają mało pojedynczych wzmocnień (buffów), za to posiadają wiele wzmocnień obszarowych. Są także pierwszą klasą, używającą drużynowego leczenia. Kapłani otrzymują dostęp do czarów danego poziomu, kiedy tylko są w stanie rzucać zaklęcia tego poziomu. Lista czarów kapłana jest krótsza od maga, a czary ofensywne są słabsze od druidzkich czy maga. Kapłan otrzymuje czary co drugi poziom (1,3,5,7,9,11,13,15). Na pozostałych poziomach zwiększony zostaje limit rzucania zaklęć z ostatniego poziomu (maksymalnie do 4 razy).

• Święty Blask [Holy Radiance] – dostępny automatycznie na początku. Regeneruje wytrzymałość sojuszników w bliskim sąsiedztwie kapłana. Dodatkowo zadaje każdym nośnikom (duchom przywiązanym do materii nieożywionej, np. martwego ciała, miedzi, brązu) obrażenia od ognia oraz status przerażenia, jeśli złamie ich siłę woli.

Poziom pierwszy

• Niewielkie przywrócenie wytrzymałości [Restore Minor Stamina] – jedno z serii stopniowo potężnych zaklęć leczniczych wytrzymałości. Odnawia wytrzymałość wszystkich sojuszników w pobliżu.
• Zbroja wiary [Armor of Faith] – wszyscy sojusznicy w pobliżu dostają premię do redukcji obrażeń.
• Wycofanie [Withdraw] – rzucający bądź sprzymierzeniec zostaje zamknięty w sferze ochronnej (nie może podejmować działań ani być atakowany), gdzie regeneruje mu się wytrzymałość.
• Boska groza [Divine Terror] – sieje postrach w niegodziwych sercach, zmniejszając celność przeciwników.
• Modlitwa o odwagę [Prayer against Fear] – wzmacnia odwagę towarzyszy, przyznając im dodatkową odporność na ataki powodujące Przestraszenie lub Przerażenie.
• Święta Medytacja [Holy Meditation] – kapłan oczyszcza swój umysł i podnosi koncentrację sojuszników.
• Błogosławieństwo [Blessing] – prośba o wstawiennictwo bogów – zwiększa celność sprzymierzeńców.
• Zatrzymanie [Halt] – nakłada efekt unieruchomienia na pojedynczego wroga.

Poziom drugi

• Poświęcona ziemia [Consecrated Ground] – tworzy długotrwały krąg regeneracji wytrzymałości na ziemi dla sojuszników, regenerujący ich wytrzymałość.
• Boskie piętno [Divine Mark] – wyznacza cel zemsty kapłana, zadając obrażenia od ognia i obniżając wartość odbicia.
• Święta Moc [Holy Power] – tworzy sferę boskiej przychylności, zwiększając siłę i stanowczość sprzymierzeńców w obszarze działania.
• Lekkie przywrócenie wytrzymałości [Restore Light Stamina] – odnawia trochę wytrzymałości sojuszników dzięki boskiej sile kapłana.
• Modlitwa przeciwko niemocy [Prayer against Infirmity] – wzmacnia zdrowie sojuszników, przyznając premię do obrony przeciwko chorobie [diseased] i osłabieniu [weakend]
• Powalający glif [Repulsing Seal] – w kontakcie z nią wrogowie zostają obaleni.
• Ziarno wątpliwości [Instill doubts] – sieje niepewność w podświadomości wrogów, zmniejszając ich szybkość.
• Święta projekcja [Holy Projection] – niespiesznie sunące ucieleśnienie wiary kapłana, leczące sojuszników i mrożące wrogów.
• Stłumienie nieszczęść [Supress Affliction] – tłumi dzięki sile woli kapłana szkodliwe czynniki, zawieszając czasowo ich działanie.

Poziom trzeci

• Kolumna wiary [Pillar of Faith] – przywołuje kolumnę boskiego sądu, miażdżąc i powalając wrogów w obszarze działania.
• Modlitwa przeciwko bezsilności [Prayer against Restraint]  –  zapewnia premię do opierania się atakom z Okulawieniem [Hobbled] i Unieruchomieniem [Stuck]. Jeśli te efekty statusu otrzyma postać, ich czas trwania zostaje skrócony.
• Czujna obecność [Watchful Presence] – wszyscy sojusznicy wsparcie trwające do końca walki. Gdy jakiejś postaci wytrzymałość spadnie do 20%, czujna obecność uleczy ten brak.
• Zwłowieszcze Błogosławieństwo [Dire Blessings] – zapewnia zadanie obrażeń krytycznych, wzmacniając stanowczość.
• Krąg Obronny [Circle of Protection] – tworzy sferę boskiego schronienia, zapewniając premię do wszystkich obron.
• Średnie przywrócenie wytrzymałości [Restore Moderate Stamina] – odnawia średnią wytrzymałość.
•  Ochronna pieczęć[Warding Seal] – glif eksploduje elektrycznością w kontakcie z wrogiem.
• Posępne ciosy [Despondent Blows] – niezłomna wiara kapłana obniża celność wrogów i ich zakres obrażeń krytycznych.

Poziom czwarty

• Triumf krzyżowców [Triumph of the crusaders] – sprzymierzeńcy dostają premię do regeneracji wytrzymałości po każdym ostatecznym ciosie we wroga.
• Rygiel wrót śmierci [Baring Death’s Door] – chroni poważnie ranną postać przed spadkiem zdrowia do zera, co spowodowałoby śmierć. Postać nadal może stracić przytomność z powodu utraty wytrzymałości.
• Adoracja wiernych [Devotions for the Faithful] – prosi o boską łaskę, przyznająć sprzymierzeńcom premię do celności i siły, zmniejszając te cechy u wrogów.
• Modlitwa o rozwagę [Prayer against Bewilderment] – prosi o rozwagę, przyznając sojusznikom premię przeciwko oszołomieniu [dazed] i zamętowi [confused] oraz skracając czas trwania tych przypadłości, jeśli są aktywne.
• Duże przywrócenie wytrzymałości [Restor Major Stamina] – dzięki boskiej potędze kapłana czar przywraca znaczną część wytrzymałości.
• Paląca pieczęć [Searing Seal] – umieszcza na ziemi magiczną pieczęć parząca i oślepiającą przeciwników.
• Jaśniejący Blask [Shining Beacon] – tworzy jaśniejące źródło światła, utrudniające przeciwnikom wszelką obronę i zadające periodyczne obrażenia od ognia.

 Poziom piąty

• Podniesienie pokonanych [Revive the Fallen] – daje pokonanym przyjaciołom drugą szansę, przywracając im przytomność i niewielką ilość wytrzymałości.
• Zbawienie czasem [Salvation of Time] – prośba do bogów o więcej czasu, skutkująca przedłużeniem działania u sprzymierzeńców w zasięgu wszystkich korzystnych efektów, które są akurat aktywne.
• Dar Zwycięzcy [Champion’s Boon] – boska przychylność daje sprzymierzeńcowi premię do Siły, Percepcji i wszystkich redukcji obrażeń.
• Kolumna Świętego Ognia [Pillar of Holy Fire] – wyzwala płonącą kolumnę słusznego gniewu, zadając przeciwnikom w obszarze działania obrażenia od ognia.
• Modlitwa Przeciwko Uwięzieniu [Prayer Against Imprisonment] – wzbudza potrzebę wyzwolenia u sojuszników w obszarze działania, przyznając premię przeciwko atakom, które powodują paraliż lub skamienienie.
• Krytyczne Przywrócenie Wytrzymałości [Restore Critical Endurance] 
• Tarcze dla Wiernych [Shields for the Faithful] – przywołuje potężną świętą tarczę, która przyznaje premię do odbicia wszystkim sojusznikom w obszarze działania.

Poziom szósty

• Korony dla wiernych [Crowns of the Faithful] – korona boskiej chwały zdobi sprzymierzeńców w obszarze działania, przyznając im premię do Percepcji, Intelektu i Stanowczości.
• Oczyszczający ogień [Cleansing Flame] – kapłan ciska we wroga kulą świętego ognia, która neutralizuje jego obronę i przyspiesza zagładę. Powoduje ciągłe obrażenia od ognia, trwające 5 sekund. Przyspiesza taktowanie wszystkich korzystnych efektów działających na ofiarę (z wyjątkiem leczniczych), a także efektów obrażeń ciągłych. Kula przeskakuje jeszcze na maksymalnie dwóch przeciwników znajdujących się w pobliżu.
• Pomniejsze Wstawiennictwo [Minor Intercession] – prosi o boskie wstawiennictwo przywracające Wytrzymałość i skracające czas trwania negatywnych efektów na sprzymierzeńcach w obszarze działania.
• Modlitwa Przeciwko Zdradzie [Prayer Against Treachery] – wzmacnia lojalność drużyny, przyznając premię przeciwko atakom skutkującym zauroczeniem lub zdominowaniem. Skraca czas trwania tych stanów, jeśli już są aktywne.
• Iskra Godziwych Dusz [Spark the Souls of the Righteous] – wyzwala w sprzymierzeńcach potężny zapał, który wytwarza aurę porażającą pobliskich wrogów.

Dostępne w dodatku The White March:

Poziom siódmy

• Pomniejsze Ucieleśnienie [Minor Avatar] – kapłan zaczyna lśnić nadprzyrodzonym blaskiem, wynikającym z nasycenia energią. Kapłan staje się pomniejszym wcieleniem swojego bóstwa i otrzymuje premie do wszystkich Cech, Wytrzymałości, Zdrowia i obrażeń zadawanych bronią.
• Zmartwychwstanie [Ressurection] – pojedynczy sojusznik zostaje przywrócony do życia i uzdrowiony, otrzymuje również efekt Rygla Wrót Śmierci i leczy pobliskich sojuszników.
• Burza Świętego Ognia [Storm of Holy Fire] – potworny deszcz ognia spada na obszar działania, powodując długotrwałe obrażenia od ognia u wszystkich w zasięgu.

Poziom ósmy

• Dłoń Dobroci i Nędzy [Hand of Weal and Woe]  – kapłan przywołuje promień światła, który leczy sojuszników i parzy przeciwników.
• Czujny Strażnik [Watchful Guardian] – wiara kapłana staje się opoką niezłomności dla sprzymierzeńców. Kiedy sojusznik straci przytomność podczas walki, zostanie natychmiast ożywiony i odzyska nieco Wytrzymałości.
• Symbol zależny od wybranego bóstwa kapłana:

1. Symbol Eothasa – rysuje na ziemi symbol Eothasa, powodujący u przeciwników periodyczne obrażenia od ognia i przyznający sojusznikom premie obronne.
2. Symbol Magrany – rysuje na ziemi symbol Magrany, powodujący u przeciwników periodyczne obrażenia od ognia i Oślepienie.
3. Symbol Skaena – rysuje na ziemi symbol Skaena, powodujący u przeciwników periodyczne obrażenia kłute i Okulawienie.
4.  Symbol Waela – rysuje na ziemi symbol Waela, powodujący u przeciwników periodyczne obrażenia od zimna i przyznający sprzymierzeńcom odporność na Zamęt, Zauroczenie i Dominację.
5. Symbol Beratha – rysuje na ziemi symbol Beratha, powodujący u przeciwników periodyczne obrażenia od kwasu i Osłabienie.

Talenty klasowe kapłana

• Dodatkowe zaklęcie pierwszego poziomu
• Dodatkowe zaklęcie drugiego poziomu
• Dodatkowe zaklęcie trzeciego poziomu
• Dodatkowe zaklęcie czwartego poziomu
• Zakaz [Interdiction] – szybko działający efekt oszołomienia, który kapłani mogą nakładać na grupy wrogów. Nie trwa długo, lecz może być przydatny w pozyskiwaniu natychmiastowej przewagi.
• Bolesny Zakaz [Painful Interdiction] – przyznaje wrogom dodatkowo efekt osłabienia [weakend].
• Wzmocniony Zakaz [Empowered Interdiction] – zwiększa skuteczność kapłańskiego potępienia, podnosząc celność umiejętności Zakazu.
• Jaskrawy Blask [Brilliant Radiance] – Święty Blask zadaje przeciwnikom obrażenia od ognia (nośniki otrzymują zwiększone obrażenia).
• Natchniony Blask [Inspiring Radiance] – Święty Blask zapewnia sprzymierzeńcom premię do celności.
• Wyolbrzymiający Blask [Aggrandizing Radiance] – choć Blask kapłana przywraca mniej sił, to otrzymuje on premię do wszystkich cech i szybkości.
• Talenty zależne od wybranego bóstwa kapłana:

1. Wieczna Nadzieja [Hope Eternal] – wyznawcy Eothasa otrzymują premię do celności w walce morgenszternami i kiścieniami. Mogą rzucać zaklęcie lecznicze skracające czas trwania przestraszenia i przerażenia.
2. Natchniony Płomień [Inspired Flame] – wyznawcy Magrany otrzymują premię do celności w walce arkebuzami i mieczami. Mogą rzucać specjalną odmianę Płomienia Lata.
3. Łowca słabych [Prey on the Weak] – wyznawcy Skaena otrzymują premię do celności w walce stilleto i maczugami. Mogą korzystać ze słabszej odmiany podstępnego ataku łotrzyka.
4. Niepojęte objawienie [Incomprehensible Revelation] – wyznawcy Waela otrzymują premię do celności w walce kosturami bojowymi i różdżkami. Mogą rzucać specjalną odmianę Olśniewających Ogni Arkemyra.
5. Blada Dłoń [The Pallid Hand] – wyznawcy Beratha otrzymują premię do celności w walce mieczami dwuręcznymi i buławami. Mogą także rzucać specjalną wersję zaklęcia Żrącej Pijawki Concelhauta.