Elfy

Elfy to rasa zamieszkująca przede wszystkim ojczysty Aedyr wraz z jego koloniami jak i puszczę Eir Glanfath. Kultury elfów tworzą się zwykle w regionach mało imperialistycznych (wyjątkiem jest Imperium Aedyru). Fizycznie elfy cechują się szybkością. Są niższe i węższe od ludzi w około 10%. Przeciętny elf przeżywa od 200 do 310 lat.

• Elfy leśne, Sceltrfolc  (wym. Szeltrfolk) – ich początek sięga dalekiego południa  dzisiejszego Aedyru 3,500 tys. mil od pierwotnego miejsca zamieszkania Thyrtan. Elfy migrowały na południe poprzez kontynenty, obejmując cały obszar w poprzek równika. Sądzi się, że przekroczyły ocean i zasiedliły Eir Glanfath. Choć fizjologicznie identyczne elfy z Aedyru i Eir Glanfath bardzo się różnią pod względem kultur. Elfy z Aedyru są bardzo zintegrowane z ludźmi z powodu wieloletniej migracji i wspólnego życia. Aedyrskie Sceltrfolc nienawidzą i dyskryminują Sceltrfolc z Eír Glanfath. Elfy glanfatańskie mówią językiem zupełnie niepowiązanym z mową elfów aedyrskich, prowadzą półosiadły tryb życia zorganizowany w struktury plemienne, wykazując przy tym skłonność do podejrzeń i ksenofobii. Podobnie jak orlanie, z którymi żyją, wierzą, że są strażnikami i opiekunami Eír Glanfath.
• Cechy fizyczne:
  • Nos: wąski i wydatny
  • Głowa: wąska, okrągła, prostokątna, uszy spiczaste, wydatne kości policzkowe i brwi, brak zarostu
  • Oczy: migdałowate, okrągłe, wydatne i głęboko osadzone koloru niebieskiego, zielonego, złotego, piwnego i szarego
  • Włosy: proste lub faliste od koloru blond, rudego, brązowego do czarnego.
  • Skóra: jasna

• Blade elfy, Glamfellen – niejasnym jest ile lat temu elfy blade pojawiły się w południowych, polarnych regionach , bazując na podstawie kontaktów z kupcami aumauan. Są rzadcy w północnych krajach i większość ludzi postrzega je jako coś egzotycznego. Elfy te charakteryzują się albinotycznym odcieniem skóry, większym wzrostem od elfów leśnych oraz obecnością zarostu u mężczyzn. Niektóre mają skośne oczy, ale nie jest to cechą rasową. Wiadomo, że zamieszkują Biel – wielkie południowe pustkowie pokryte lodem. Poza krasnoludami tundrowymi i zapuszczającymi się w dalekie podróże aumauan, niewielu ludzi miało kontakt z Glamfellen. Antropologicznie większość uczonych wierzy, że blade elfy opuściły północną półkulę ok. 12 tys. lat temu. Niektórzy teoretyzują, że stało się to wcześniej, czyli 50 tys. lat temu. Dociekania dlaczego opuściły ten region i podróżowały na południe są czystymi spekulacjami. Kulturowo nie wykazują żadnych podobieństw do elfów leśnych z Aedyru i Eir Glanfath, choć ich język zawiera pewne podobieństwo w gramatyce czy słownictwie do staroaedyrskiego.
• Cechy fizyczne:
  • Nos: wąski bądź umiarkowanie szeroki
  • Głowa: w kształcie serca, okrągła, łukowate brwi, spiczaste uszy, zarost u mężczyzn
  • Oczy: duże źrenice, wąskie, migdałowate, opadnięte i skośne koloru zielonego, niebieskiego, złotego, szarego, czerwonego, fioletowego i różowego.
  • Włosy: proste i cienkie koloru białego, szarego, blond.
  • Skóra: bardzo blada i przezroczysta od koloru śnieżnobiałego do jasnego.

Premia rasowa i zdolność pasywna

•  Wszystkie elfy otrzymują premię +1 do Zręczności i Percepcji.
• Żywiołowa wytrwałość [Elemental Endurance] – długotrwały pobyt w niegościnnym środowisku dał bladym elfom wrodzoną odporność na obrażenia od ognia i zimna.
• Odległa przewaga [Distant Advanatage] – leśny elf otrzymuje premię do celności, odbicia i refleksu przeciwko wrogom, którzy są dalej niż 4 metry od niego.