Delemgana

Delemgany to leśne duchy Eir Glanfath związane z pradawnymi (często skamieniałymi) drzewami lub menhirami adry. Zwykle posiadają sylwetkę podobną do elfów za wyjątkiem skóry przypominającej drewno oraz długie, roślinne włosy (adragany mają natomiast skórę z adry). Promieniują lekkim blaskiem i otaczają je cząsteczki światła (niczym pył skrzący się w promieniach słońca). Nie noszą ubrań, gdyż ich kształt nie jest do końca “właściwy anatomii”, a jedynie pseudohumanoidalny. Delemgany to istoty całkowicie magiczne, nie polegają na atakach bronią fizyczną. Ich atrakcyjność idzie w parze z magią zauroczeń, stosowaną zwykle do zatrzymania napastników lub pieszczenia ich aż do śmierci.

Te istoty czerpią esencję z otaczającego środowiska. Choć fizycznie mogą zginąć, przetrwanie zależy od kondycji zdrowotnej ich otoczenia. Nie odczuwają one naturalnej niechęci do innych stworzeń, ale będą bronić swych terytoriów do upadłego. Tak więc delemgany i adragany (zrodzona z adry) potrafią być wrogie, zależy jednak to od stosunku napotkanych odkrywców czy awanturników i dobrobytu środowiska. Delemgany stanowią naturalną przeszkodę w rozwoju cywilizacji. Mimo że plemienne wspólnoty Eir Glanfath często żyją z nimi pokojowo, to rozszerzanie się miast i miasteczek może spowodować agresję we wrogo nastawionej delemganie. Mieszkańcy miast zwykle uznają ten pogląd za prawdziwy, wierząc że ich dusze mogą zreinkarnować się w postaci leśnej albo ludzkiej.

Delemgany zwykle są bardzo przyjazne łowcom i druidom. Ich duchowa więź z drzewami doprowadziła do lepszego zrozumienia połączenia łowcy z jego zwierzęcym towarzyszem, choć daleko jeszcze do ostatecznego werdyktu.